Göğsünün kafesini açıp beni usulca içeri aldı. Önce kaçmak için çırpındım, o kapıyı açtığında ise ben uçmadım. Gidecek yerim yoktu, benim yuvam O'ydu; parmaklıklarının ardından bakabilirdim gökyüzüne, sesim bile çıkmazdı. O adamın göğüs kafesindeki dilsiz kuştum! Kalbim bir adamın göğüs kafesinde kaldı. Geri alsam o ölür, almasam ben!