Yoğurt :-)

Kokoş semtinde yaşadığımdan mıdır nedir, buradaki h(e)lk totosunu kaldırmaya üşendiğinden olsa gerek (halkın küçük ve diri popolarının bir araya gelmesinden oluşan tek bir kocaman popo düşündüm bir an!), "Tekel 24" şeklinde bir hizmetle karşı karşıyayız.

Ben de bu akşam, oturduğum semte ayak uydurarak "anassını sateyım, ben de söleyecem, benim neyim eksik" zihniyetiyle, üstelik canım da cacık çektiğinden (insanın canı gece 23:00' da cacık çeker mi çeker!) kendime yoğurt söylemeye karar verdim.

Gelin görün ki şimdi adamı arayıp sadece yoğurt istesem, "sen benle dalga mı geçiyosun bacım" şeklinde tepki vermese de (semtin ruhu gereği böyle tepki vermez, herkes pek kibar) içinden söver diye düşündüğümden yoğurdun yanına bir şeyler daha yamamaya çalıştım. Fakat işin zor tarafı başrolde yoğurdun olduğunu çaktırmamaktı. Zira gece 23:00'da istenen yoğurdun pek de hayra alamet olmayacağı düşünülebileceğinden ve ben de her sabah bu Tekel 24 hizmeti veren şeker marketin önünden geçtiğimden başroldeki yiyecek maddesinin başka bir şey olduğunu, yoğurdu da hazır aramışken istediğim imajını yaratmalıydım.

Düşün taşın, devamında;

D: Ben bir tane yoğurt istiyorum,

Bir de Uno ekmek var mıydı aciba?

T.24: Yok, normal ekmenk var. (T.24 de telefon modeli gibi oldu!)

D: Hmmm (düşünme payı)

T.24: ? (suskunluğu anlamaya çalışma payı)

D: Mmm peki Magnum'un 10'lu paketinden var mı? Antep fıstıksız olan beyaz olan ama!

T.24: Onun 10'lusu yok ki 6'lı oluyor.

D: Iıı tamam 6'da olur. (iç ses: olur olur, yeter ki çok hissi yaratsın :)

T.24: Bakayım bi' saniye. (Dolap karıştırma süreci, fışır fışır sesi)

Maalesef sadece antep fıstıklı paketten kalmış.

D: Yook o olmaz, yiyemem ben onu.

O zaman şu Magnumun böğürtlenli mi ne bi şey var ondan alayım. 2 tane.

T.25 (Adam model atladı) : Peki. Hemen yolluyorum.

Yoğurt gelene kadar heyecan yaptım. İnsan gecenin köründe marketten gelen servis elemanına nasıl görünmelidir ki! Bu hassas bir noktaydı. Şortum çok kısa, t-shirtüm de çok baştan savmaydı. Yaka bi yanda, ilik diğer yanda. Ben de hemen kafama bir taç takarak "hamfendi" görünümü yarattım. Tacımın kırmızı kurdeleli oluşu, lohusa şerbetimi içtim de geldim görüntüsü katarak, gecenin karanlığında uyanabilecek herhangi bir karşı cins beğenisini kolaylıkla bastırabilirdi. (Hey kırmızı kurdele sen nelere kadirsin!) Tam da beklediğim gibi gayet sempatik bir şahıs kapımı çaldı, şirin şirin para üstümü verdi. Fakat öyle bir an yaşandı ki bu saatte zahmet edip evime kadar gelen bu sevimli insana bahşiş veremedim! Bir an tutukluk oldu beyin fonksiyonlarımda. Bu yüzden de yaklaşık 1 saat 10 dakikadır sinir bozucu bir vicdan azabı çekiyorum. Söz, söz veriyorum bir dahaki sefer bol bahşiş vereceğim. Vicdan azabımın boyutları o denli saçma ki, gelecekte vereceğim şişkin bahşiş nedeni ile benden şüphelenebilirler. Yok bu fazla Hollywood aksanı oldu. :-) Aman vereceğim işte üçtür beştir bir şey. Böyle, bu geceki hattori HANZO gibi olmayacağım bir dahaki sefere.

Not: Aklıma geldi... Bu benim Tekel 24'ü ilk arayışım değildi. İlk arayışımda da makarna istemiştim. Hangisinden diye sorduklarında da kesik bir şekilde "DÜDÜK" demiştim. Telefonun diğer ucundaki arkadaşın gülme krizini engelleyememesi nedeniyle de "pardon size sövmüş gibi oldu ama hakikaten ben, şey, öyle değil, normal bi' insanım!" demiştim. Servise gelen çocuk da bana güldüğüne göre, git gör bakalım şu salak nasıl biriymiş diye birbirleriyle geveleşmiş olma ihtimalleri de yüksek.

Bir sonraki T24 macerama kadar görüşmek üzere... İyi geceler,