***





Körpecik sanatçı ruhum, kan ağlıyor! Bu sanrı içinde imgeleme yakın sembolik düşler kraliçesinin değneğini elime alıp bu iğrenç intro ile şaheserimi sizlere arz etmek istedim amma ve lakin ruhumun kelebeğinin iç dökümsel sancılarına daha ne kadar vakit ile karşı koyacağını bilemez haller içerisinde olmakla birlikte vücudumdaki naçizane titreşimlerin aciz bir kalemle dışa vurumunun kaygısında, bir sandalın dalgalara vurduğunda suda yarattığı küçük halkalardan da öte değilim. Arkadaşlar kısacası ben iyi değilim! 


(Sanatçı bu resminde gözyaşı, yaprak, mum alevi, gaga, kanat gibi sembollerde aynı hatları kullanarak, aslında dünyanın tamamının tek bir özden vücuda geldiğini anlatmak istemektedir. Bu arada resmi fotoğraflarken de sol tarafta bacağı ile tüm bunları izleyen bir insan gölgesi yaratmıştır. İnsanın burnu hafif çirkindir. Bu da kusurlarımızın da bizden olduğunu anlatır. Sağ alt köşede "tapu iptali", "muris" gibi sözcüklere yer verilmesinin nedeni ise tamamen bilinç kaybından sebeptir. Vay anasınıdır!)





Sanatçının, "oy n'idem sensiz nerelere gidem?" sorusunu irdelediği, haykırışlı dışvurumsal çalışma.
Gerçekten çok özel.  



"Bir mercan var bende benden içre!" diyor...

Turuncu saat
Turuncu kumbara
Turuncu minder
Turuncu oje!
Turuncu kalp... (kalbimin kırmızısı attı!)

Turuncudan nefret ettiğim halde aksesuarlarda kullanmaya bayılıyorum! Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu. 

HMK seminerleri yordu, ben de yine seminerlerde abuk sabuk şeyler çizmekle meşgulüm. (yukarıdakileri içim kustu işte seminer sırasında, ne düşünüyordum kim bilir) Yıllar önce staj döneminde bir test yapılmıştı bize. Orada zekamın önemli bir kısmının "görsel" olduğu neticesi çıkmıştı. Anlatıcı,  öğrenirken ya da bir şeyler dinlerken elimde kalem kağıt olup olmadığını sormuştu. Ben de o nasıl söz, utanmasam elime resim defteri alırım demiştim. :) En çok müvekkillerle telefonda konuşurken çizdiklerimi seviyorum. Öyle bir trans hali ki o halden çıkıp da çizdiklerime bakınca bu nasıl bir kafa sorusunu sorma ihtiyacı hissediyorum! 

Neyse. 


Yorumlar

  1. Ben bugün daha mutluyum.
    Çünkü kendimi buldum,
    Neymişim meğer ben
    Gündüzün güneşe,
    Geceleyin mahtaba vurulmuşum.

    "P"

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Haydi Abbas Vakit Tamam Pilates Diyordun İşte Oldu Reklam!

EŞKİ