Açlık Oyunları 2. Kitap - Ateşi Yakalamak

-
Ve işte tamam! Suzanne Collins'in, ilk kitabı öyle alelacele yazmasının, hatta çevirmenin de alelacele çevirmesinin esbabı mucibesi -benim açımdan- belli oldu! Elbette ne yiğidi öldüreceğim ne de hakkını yiyeceğim. Kadında yaratıcılık olduğu doğru ama fazla acele ediyor birader! Oturup yazacakları üzerine biraz daha düşünse ve kendine azıcık daha zaman verse çok daha etkili bir şeyler yaratacakmış hissi uyandırıyor insanda. Örneğin ben 1. kitapta bu hissi daha fazla yaşamışken; 2. kitapta bu hissiyatımın üzeri hafif hafif örtülmeye başladı. Kapandı diyemem! Önümüzdeki maçlara bakacağız, bu da ne demek oluyor? Beklemedeyim, son yorum açısından 3. kitaba şans veriyorum fakat gidişat umut verici diyebilirim. Esbabı mucibe olayına gelince, bence kadıncağız kendisi bile durumun içinden çıkamamış; ben 1. kitapta bu işi kotaramayacağım diyerek koyvermiş, 2.'ye ve 3.'ye saklamış kendini. Her ne olursa olsun, 2. kitabı daha fazla keyif alarak okudum ve 1. kitabın çevirisinde yer alan ısrarlı yazım hatalarının da azaldığını gördüm.

Kahramanlar yine Peeta ve Katniss. Haliyle bu kitapta kendilerini daha fazla tanıma fırsatı buluyorsunuz. Yalnız Katniss'in bunca derdin arasında bile yeni yetme sevdalı halleri insana batıyor sanki :) Ayrıca bu ikili dışındaki karakterlere de daha fazla değinilmiş.

Kitaptaki kurgu kesinlikle ilkinden daha başarılı. Düşündüm de sadede gelip olaylardan bahsedemiyorum çünkü ikinci kitap açısından yapılacak özet, filmin sonunu söylemek gibi olacak! Sadece daha isyankar, daha akılcı ve daha eğlenceli diyerek noktayı koyayım.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Haydi Abbas Vakit Tamam Pilates Diyordun İşte Oldu Reklam!

-
Resim
Abbas Rakı diye bir şeyi hiç görmedim ve duymadım. Fakat bu gece tesadüf eseri yukarıdaki afişine rastladım. Sadece şunu merak ediyorum, rakının tüketici kitlesini pilates esprisi ile etkileyebileceği zannında olan zihniyet başarı elde edebilir mi? Cevap veriyorum: HAYIR! Yani ben en başta babamdan ve kardeşimden biliyorum, reklamını pilatesi tiye alarak yapan bir rakı markasını hayatta tercih etmez, bundan bi' cücük olmaz diye düşünürler. Yazık etmişler çünkü marka olarak "Abbas" başarılı olabilecek bir seçimmiş bence.) Eğer Abbas'ımın hitap ettiği kesim genç nesilse o da yemez. Çünkü rakı tüketicisi çoğunlukla erkeklerden oluşmaktadır. 'Ne tatlı ne hoş beş hatunum; rakı masasında bile muhabbete gelirim, paşalar gibi lakerdamı yer rakımı da içerim' minvalinde kadınlar dışında hemcinslerim arasında da rakı fazlaca tutulmaz. Bu durumda genç nesil yönünden de sonuç hüsran olacaktır. Ah bana bi' kapıları açsalar reklam sektöründe ne bombalar patlatıcam da eli
Devamı

EŞKİ

-
Elmayı dilimledim ve bir dilimini O’na doğru uzattım. “Yer misin?” Omuzlarını hafifçe yükseltip başını yana eğerken “Eşkise men yemenem.” dedi. O’nunla ve çocukluğunu ele veren gözleriyle bu denli yakın mesafedeki ilk buluşmamızdı. Kullandığı bazı kelimelerdeki Azeri şivesinin baskınlığını ve bakışlarındaki kötülüğe hiç değmemiş -sandığım- o parlaklığı ne kadar da geç fark ediyordum, doğrusu biraz utandım. Anlaşılan o ki aramızdaki yaklaşık bin üç yüz kilometrelik mesafe, beni duygusal bir bağlantı kurabilmekten de uzak kılmıştı. O gün, yirmili yaşlarımın başında, babamın ağzından hep uzak hikayelerini dinlediğim tuhaf bir diyarda, Van’daydım. İzmir’de doğmuş, Ankara’da büyümüş, şehir çocukluğu konusunda hakkını vermiş bir şehir çocuğuydum. Herhangi bir meyve ağacını bir diğerinden ayırt edebilecek bilgiye sahip değildim mesela. Fakat hakkını da teslim edeyim; bahçelerde, sokaklarda kan ter içinde oyunlar oynayabilmiş, apartman bahçesindeki renkli çiçeklerin taç yapraklarını kopart
Devamı