EŞKİ
Elmayı dilimledim ve bir dilimini O’na doğru uzattım. “Yer misin?” Omuzlarını hafifçe yükseltip başını yana eğerken “Eşkise men yemenem.” dedi. O’nunla ve çocukluğunu ele veren gözleriyle bu denli yakın mesafedeki ilk buluşmamızdı. Kullandığı bazı kelimelerdeki Azeri şivesinin baskınlığını ve bakışlarındaki kötülüğe hiç değmemiş -sandığım- o parlaklığı ne kadar da geç fark ediyordum, doğrusu biraz utandım. Anlaşılan o ki aramızdaki yaklaşık bin üç yüz kilometrelik mesafe, beni duygusal bir bağlantı kurabilmekten de uzak kılmıştı. O gün, yirmili yaşlarımın başında, babamın ağzından hep uzak hikayelerini dinlediğim tuhaf bir diyarda, Van’daydım. İzmir’de doğmuş, Ankara’da büyümüş, şehir çocukluğu konusunda hakkını vermiş bir şehir çocuğuydum. Herhangi bir meyve ağacını bir diğerinden ayırt edebilecek bilgiye sahip değildim mesela. Fakat hakkını da teslim edeyim; bahçelerde, sokaklarda kan ter içinde oyunlar oynayabilmiş, apartman bahçesindeki renkli çiçeklerin taç yapraklarını kopart...

Balıklar kırmızı; tutku... Büyük balık solda, ortada küçük ve hemen yanında ortanca balık; Aile kurma arzusu... Su birikintisinin ucu bucağı var, sığ dar bir alan, sarı renk hakim; güven arayışı, açık denizlerden ve risklerden kaçma isteği, sığınağına çekilme, bilinmeyene mesafeli duruş, aileyi güvende tutma... Sonbahar renkleri, yalnızlık ve hüzün, belki hafif bir depresif titreşim... Eller önde kenetli, hayallerini sunmuş, kabul etmiş tümüyle uysallık... Harekete geçme isteği yok. Bekleme hali... Gözler anime... Kendini başkasının gözlerinden tanımlama, güvensizlik işareti...
YanıtlaSilBu da benden posta gazetesi düzeyi yorum olsun o halde... :)
nede güzel çizmişsinn!
YanıtlaSilschiele misin mübarek :)
YanıtlaSil@Murat: hey yavrum hey! ne sandındı? :) daha dur sen ne şaheserler çıkacak. :p
YanıtlaSil@ASP: İnandım. :p
YanıtlaSil@Vuslat: Bütün yorumu anladım. kabul ettim. bir yer hariç: "Gözler anime... Kendini başkasının gözlerinden tanımlama, güvensizlik işareti..."
YanıtlaSilGözlerimi görmeyen bir insan olsan anlayacağım da bu gözler başkasının değil bizzat benim gözlerim. :) Güvensizlik artık yok.
Ne yani, kıskanmış olamaz mıyım gözlerini :) Senin gözlerin elbette, ben çizim şeklini ifade etmek için dedim... Adını hatırlayamadığım bir japon çizgi karakterinin gözlerine birebir benzetmişsin ya da bana öyle geldi... -Dikine göz bebekleri- Ayrıca yaptığım yorum gerçeklikle ilgili değildi ki, tamamen klasik bir yorumdu. Hani şu Posta vb. gazetelerde yapılan türden. Gırgır amaçlı... :)
YanıtlaSilGüzel ve masumane bir resim. Çocukluğun içinde saklı senin.
YanıtlaSilÇok güzel, bayıldım ben. Liliş'in resimleri gibi, harika;p Orada balıklara yem mi, yoksa suya para mı atıyorsun dilek için, Nouvelle? Bu önemli bir bilgi sanatseverler için, bilirsin;)
YanıtlaSilA, unutmadan bir de, gözler resimde nasıl da belirgin, çok güzel. Ee, model güzel tabii;)
Sevgiler.
justine, bana yakın olanlar dilek parası.
YanıtlaSilama uzaktaki üç damla benzeri şeyin ne olduğunu ben de hala anlamadım.sanırım gözyaşı olsun diye çizmişim artık uzaklara gönderdiğim, suya akıtıp akıntıda bıraktığım gözyaşı. :)
teşekkür ederim bu arada. ;)