Mermer Kuzusu


Şu mermerin üzerine yasladığın başının nasıl olduğunu merak ediyorum! :( Dönüp dönüp fotoğrafına bakıyor ve yaşamayı başarıp başaramadığına telaşlanıyorum! Gözlerinin hiç açılmayacak olduğunu düşündüğümde annene çok sinirleniyorum. Seni doğuştan terkedilmiş insanlara benzetiyorum...

Ah be kedi! O başını öyle yaslamayacaktın soğuk mermere, burnunu yapıştırmayacaktın! Gördüğüm günden beri aklımdan çıkmıyor. Kafanı kaldırmaya çalıştığımda karşılaştığım yarı kapalı, delik deşik, buz mavisine dönük gözler aklımdan çıkmıyor. Tuhaf bir şekilde annenden nefret ediyorum! Sana "mermer" demek istiyorum.

Yorumlar

  1. Sevgili Nouvelle !
    Çok çarpıcı yazmışsın. Kedisever hayatımda görmüşümdür bu manzaradan bir-iki tane. Bu da üçüncüsü herhalde. Yırtıldıya yüreğim yine ortadan da satırlarında sel oldu aktı. Bilirim hemde iyi bilirim. Kabak yavrusudur. Sonbahara yakın günlerde doğanlardan ve annenin meme sayısından bir fazla olan en güçsüzleridir. Red eder anne. Ya göz nezlesi ya grip yada zatürre olurlar.
    Yandıki içim sorma ne yandı aşağıdaki satırında;
    Ah be kedi! O başını öyle yaslamayacaktın soğuk mermere, burnunu yapıştırmayacaktın!
    Daha fazla yazmayayım ben de seni ve vicdanını unutmayacağım..
    Sevgiyle...

    YanıtlaSil
  2. @ Ali İkizkaya;
    O kadar üzülmüştüm ki o sabah, siz böyle hissettiğinize göre sanırım şu kısa yazıda bunu çok belli etmişim fakat biliyor musunuz sonra o yavrucuğu gördüm, büyümüş, serpilmiş mutlu mutlu koşuyordu! Belki annesi sevmiş, öpmüştü onu yeniden ya da belki ben kendimi öyle inandırmak istedim... Bir başka kediyi mermer kuzusunun yerine koydum, o olduğuna inandım... Evet gerçekten öyle istedim!!!

    Kedilerden hayatımın her anında çok etkileniyorum. Nedenini bilmiyorum...

    Çok teşekkürler. Sevgiler,

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kör Hırsız Aşık

Karton Adam

Pazar Günlerinin Şahı; Eylül Ayının ilk Pazarı!