Mermer Kuzusu

-

Şu mermerin üzerine yasladığın başının nasıl olduğunu merak ediyorum! :( Dönüp dönüp fotoğrafına bakıyor ve yaşamayı başarıp başaramadığına telaşlanıyorum! Gözlerinin hiç açılmayacak olduğunu düşündüğümde annene çok sinirleniyorum. Seni doğuştan terkedilmiş insanlara benzetiyorum...

Ah be kedi! O başını öyle yaslamayacaktın soğuk mermere, burnunu yapıştırmayacaktın! Gördüğüm günden beri aklımdan çıkmıyor. Kafanı kaldırmaya çalıştığımda karşılaştığım yarı kapalı, delik deşik, buz mavisine dönük gözler aklımdan çıkmıyor. Tuhaf bir şekilde annenden nefret ediyorum! Sana "mermer" demek istiyorum.

Yorumlar

  1. Yazmak KeyiftirCmt Eki 23, 05:50:00 ÖÖ 2010

    Sevgili Nouvelle !
    Çok çarpıcı yazmışsın. Kedisever hayatımda görmüşümdür bu manzaradan bir-iki tane. Bu da üçüncüsü herhalde. Yırtıldıya yüreğim yine ortadan da satırlarında sel oldu aktı. Bilirim hemde iyi bilirim. Kabak yavrusudur. Sonbahara yakın günlerde doğanlardan ve annenin meme sayısından bir fazla olan en güçsüzleridir. Red eder anne. Ya göz nezlesi ya grip yada zatürre olurlar.
    Yandıki içim sorma ne yandı aşağıdaki satırında;
    Ah be kedi! O başını öyle yaslamayacaktın soğuk mermere, burnunu yapıştırmayacaktın!
    Daha fazla yazmayayım ben de seni ve vicdanını unutmayacağım..
    Sevgiyle...

    YanıtlaSil
  2. nouvelleCmt Eki 23, 11:23:00 ÖÖ 2010

    @ Ali İkizkaya;
    O kadar üzülmüştüm ki o sabah, siz böyle hissettiğinize göre sanırım şu kısa yazıda bunu çok belli etmişim fakat biliyor musunuz sonra o yavrucuğu gördüm, büyümüş, serpilmiş mutlu mutlu koşuyordu! Belki annesi sevmiş, öpmüştü onu yeniden ya da belki ben kendimi öyle inandırmak istedim... Bir başka kediyi mermer kuzusunun yerine koydum, o olduğuna inandım... Evet gerçekten öyle istedim!!!

    Kedilerden hayatımın her anında çok etkileniyorum. Nedenini bilmiyorum...

    Çok teşekkürler. Sevgiler,

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Haydi Abbas Vakit Tamam Pilates Diyordun İşte Oldu Reklam!

-
Resim
Abbas Rakı diye bir şeyi hiç görmedim ve duymadım. Fakat bu gece tesadüf eseri yukarıdaki afişine rastladım. Sadece şunu merak ediyorum, rakının tüketici kitlesini pilates esprisi ile etkileyebileceği zannında olan zihniyet başarı elde edebilir mi? Cevap veriyorum: HAYIR! Yani ben en başta babamdan ve kardeşimden biliyorum, reklamını pilatesi tiye alarak yapan bir rakı markasını hayatta tercih etmez, bundan bi' cücük olmaz diye düşünürler. Yazık etmişler çünkü marka olarak "Abbas" başarılı olabilecek bir seçimmiş bence.) Eğer Abbas'ımın hitap ettiği kesim genç nesilse o da yemez. Çünkü rakı tüketicisi çoğunlukla erkeklerden oluşmaktadır. 'Ne tatlı ne hoş beş hatunum; rakı masasında bile muhabbete gelirim, paşalar gibi lakerdamı yer rakımı da içerim' minvalinde kadınlar dışında hemcinslerim arasında da rakı fazlaca tutulmaz. Bu durumda genç nesil yönünden de sonuç hüsran olacaktır. Ah bana bi' kapıları açsalar reklam sektöründe ne bombalar patlatıcam da eli
Devamı

EŞKİ

-
Elmayı dilimledim ve bir dilimini O’na doğru uzattım. “Yer misin?” Omuzlarını hafifçe yükseltip başını yana eğerken “Eşkise men yemenem.” dedi. O’nunla ve çocukluğunu ele veren gözleriyle bu denli yakın mesafedeki ilk buluşmamızdı. Kullandığı bazı kelimelerdeki Azeri şivesinin baskınlığını ve bakışlarındaki kötülüğe hiç değmemiş -sandığım- o parlaklığı ne kadar da geç fark ediyordum, doğrusu biraz utandım. Anlaşılan o ki aramızdaki yaklaşık bin üç yüz kilometrelik mesafe, beni duygusal bir bağlantı kurabilmekten de uzak kılmıştı. O gün, yirmili yaşlarımın başında, babamın ağzından hep uzak hikayelerini dinlediğim tuhaf bir diyarda, Van’daydım. İzmir’de doğmuş, Ankara’da büyümüş, şehir çocukluğu konusunda hakkını vermiş bir şehir çocuğuydum. Herhangi bir meyve ağacını bir diğerinden ayırt edebilecek bilgiye sahip değildim mesela. Fakat hakkını da teslim edeyim; bahçelerde, sokaklarda kan ter içinde oyunlar oynayabilmiş, apartman bahçesindeki renkli çiçeklerin taç yapraklarını kopart
Devamı