Buluşalım Haftaya!

Bugünkü şarkım Opeth'den gelsin madem.

Hülasaten bulanık, boğumlu, burgulu ve 4.37'den itibaren de halaya durulup zılgıtlar atılması lazım gelen bir şarkıdır! Tarzımı pek yansıtmasa da bu şarkıyı severim. Sevmediğim tarzların, sevdiğim kısımlarını severim. (Yok artık!!! Bu ne demek ola ki!)

Migrenim tuttu bak, saatlerdir kıvranıyorum haberi var mı kimsenin? Bir kolonya alıp kapımı çalanım oldu mu? Bir başımı ovanım? Efendim ne bileyim bir tu tu tu nazarlara gelmişsin diyenim (çünkü biliyorsunuz bilimin yüreklere su serpemediği yerde "nazardır"lar girer devreye)? Bir gelip de halimi görenim görüp de hatırımı soranım peki? Bir "al yavrum çorbanı iç" diyenim (anam anam garip anam, özledim be)? Bir 'dağğğlara taşlara' diye yakaranım? Bir sevenim? Bir "beni sizler yarattınız"ım? Bir baby on board'um? Bir bayram şekeri tutanım? Bir ne bileyim benim?

Yoktu hiçbiri yoktu da şu şarkı vardı yanımda! Yarim olsun bu şarkı benim yarim! Yavrum olsun hatta bu şarkı, başını bile okşarım. (Artık yavrum olsun benim evet ya...)

Bu kıvranıklık içerisinde her şey hakkım bence, hem burası benim bölgem adamım, beğenmeyen gider. Gözlerimin altı çöktü, görsen acırsın desem? Niye acıyasın ki bana hadi ordan?

Neyse :)

cane cane cane işte meydane iyi günün dostu windowpane window paneeeee

(Beterim biliyorum, olamam mı? Ben de kusulacak laf ebelikleri yapamam mı? Ben de avam olamam mı? Öyle bi' olurum ki valla kimseye bırakmam.)

Ha bu arada söylemiş miydim? İşi gücü bırakıp şarkı söylemek istiyorum ben. Ama her seferinde U TA NI YO RUM!

Pehh!