O kadar Çok ki!

Bu aralar yazacak şeyim çok fazla, o kadar çok ki yazamıyorum! Aslında itiraf etmek gerekirse sadece tek bir adama yazıyorum onları, blogumun kirveleri olarak sizler henüz göremiyorsunuz yazdıklarımı. Bu sebepten, şu sıralar blogumun pabucunu dama atmadığıma dair işaret vermek açısından tek yapabildiğim şarkılarımı paylaşıyor olmak. Bilin ki müzik benim doğmamış erkek evladımdır!

Bugünkü şarkım Piano Magic'ten. Buğulu kadın seslerini sevdiğimi beni az çok tanıdıysanız bilirsiniz. Piano Magic'in bu şarkısını seslendiren Klima'nın sesi de bir hayli buğulu... Dinleyiniz diyeceğim şarkı Ovations albümünden değil ama ben bu kapağı çok beğendiğim için görün istedim, eksiklenmeyin.

Kapaktaki kadının leğen kemikleri gerçekten güzel gözüküyor. Ben de işte kendi leğen kemiklerimi görmeyeli ne kadar oldu diye düşünedurayım, böyle şeylere de iç geçiririm bir yandan... Resimdeki leğen kemiklerini göremediniz mi? Zaten mesele de burada, onu sadece sarılan bu adam hissedebilir ve görebilir, karanlığın en donuk noktasında çıkagelen leğen kemiklerinde tutuşmaktadır aşk. Hala ve hala...

Neticeten,
Incurable efendim...

Incurable'ı seslendiren ablamızı da aşağıya çağırdık ki kendisi hakikaten kıskandırıyor! Bi' gitsin başımdan yae... Doktor şimdi bu kadınsa ben neyim? Efendim duyamadım? Yeşil erik mi? Mideyi mi ekşitiyorum! Peki efendim peki, tüm iyi niyetlerim ve ben gidiyoruz... :'(

Evet evet doğru gördünüz!!! Onun leğen kemikleri de gözüküyor. Pehh!
Ben de söylerim şarkı, ben de buğulanırım, gerekirse leğen kemiklerimi de koyarım masaya!