Düşerken*

-
Kimse beni bunun için suçlayamaz! Ne kimseden bir şey çaldım ne de teşebbüs ettim! Ben sadece bulunduğum yerde durup duruyordum. Beklemedeydim, el frenim de çekikti! O zaman hayat benim başımda böyle kabaklar patlatmasın! Tutup da güzelim çiçeği avucuma düşürmesin. Yani kimin kafasına öylesine yürürken şu çiçek düşse, ardından da vücudunda yürür gibi salınıp avucuna kaysa benzer şeyi düşünecektir! Sanki sanki aşka dair bir şeyler çok yakınlarımda... Ya da buna inanmak istiyorumdur kimbilir!



Aslında kendime sözlerim vardı, çok heybetli sözler veririm kendime duysanız şaşarsınız. Bu sefer de şu güzelim çiçek bozdu niyetimi, vallahi ben bir şey yapmadım!

Bu çiçek bana Air'in çok sevdiğim cherry blossom girl şarkısını da hatırlattı...


*Çalıntı başlık: Nick Hornby'nin aynı isimli kitabından... (Bilinçli bir tüketücü olarak telüf haklarına da saygılıyızdır!)

Yorumlar

  1. aRda butlanPzt Eki 04, 12:31:00 ÖÖ 2010

    Arbeit macht frei signora..vergiss es..

    YanıtlaSil
  2. nouvellePzt Eki 04, 01:33:00 ÖÖ 2010

    boşvermem...niye boşvereyim?

    YanıtlaSil
  3. aRda butlanPzt Eki 04, 03:27:00 ÖÖ 2010

    bakınız D. hanımcım, sizi hiç tanımasam bir dönem aldığım ilham dolu iletişimden referansla şunu diyebilirim: nush ile uslanmayana etmeli tekdir,, tekdir ile uslanmayanın hakkı kötektir. velhasılı sizin hakkınız kötektir. ama ruhunuzda hasıl olan idiopatik psikoz bölgeye,, direkt bedeninize değil.. yoksa atalarımız gibi sadist değiliz, inceyiz cicim,, inceyiz..

    YanıtlaSil
  4. nouvellePzt Eki 04, 11:01:00 ÖÖ 2010

    incesinizdir efendim biliriz, biliriz de huşu duyarız! Lakin benim varoluşum aşktan sebep, o nedenle ne kadar vurulursa vurulsun şu mezkur idiopatik psikoz bölgeye daha da vursunlar, ben aşık olmaktan geçmeyeceğim diye haykıracaktır! Akıl almaz delilerin en kavuklu perisi olduk bilmez misiniz?

    YanıtlaSil
  5. aRda butlanSal Eki 05, 04:24:00 ÖÖ 2010

    Biliriz efendim, bilmez miyiz. Ne kemo- ne de psiko-terapi merhemdir bu yareye, biliriz.
    Lakin bir yöntem mevcuttur. Rammstein dinleyin. Çok iyi bir terapisttir kendisi hele son albüm ve son hit parçası(pussy); sevmeye muktedir, vicdanınıza dokunan tüm sinir uçlarınızı dağlayacaktır bikauz of dı men arts. Ay em siriyıs!
    Bu arada havuç var mı sizde?

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Haydi Abbas Vakit Tamam Pilates Diyordun İşte Oldu Reklam!

-
Resim
Abbas Rakı diye bir şeyi hiç görmedim ve duymadım. Fakat bu gece tesadüf eseri yukarıdaki afişine rastladım. Sadece şunu merak ediyorum, rakının tüketici kitlesini pilates esprisi ile etkileyebileceği zannında olan zihniyet başarı elde edebilir mi? Cevap veriyorum: HAYIR! Yani ben en başta babamdan ve kardeşimden biliyorum, reklamını pilatesi tiye alarak yapan bir rakı markasını hayatta tercih etmez, bundan bi' cücük olmaz diye düşünürler. Yazık etmişler çünkü marka olarak "Abbas" başarılı olabilecek bir seçimmiş bence.) Eğer Abbas'ımın hitap ettiği kesim genç nesilse o da yemez. Çünkü rakı tüketicisi çoğunlukla erkeklerden oluşmaktadır. 'Ne tatlı ne hoş beş hatunum; rakı masasında bile muhabbete gelirim, paşalar gibi lakerdamı yer rakımı da içerim' minvalinde kadınlar dışında hemcinslerim arasında da rakı fazlaca tutulmaz. Bu durumda genç nesil yönünden de sonuç hüsran olacaktır. Ah bana bi' kapıları açsalar reklam sektöründe ne bombalar patlatıcam da eli
Devamı

EŞKİ

-
Elmayı dilimledim ve bir dilimini O’na doğru uzattım. “Yer misin?” Omuzlarını hafifçe yükseltip başını yana eğerken “Eşkise men yemenem.” dedi. O’nunla ve çocukluğunu ele veren gözleriyle bu denli yakın mesafedeki ilk buluşmamızdı. Kullandığı bazı kelimelerdeki Azeri şivesinin baskınlığını ve bakışlarındaki kötülüğe hiç değmemiş -sandığım- o parlaklığı ne kadar da geç fark ediyordum, doğrusu biraz utandım. Anlaşılan o ki aramızdaki yaklaşık bin üç yüz kilometrelik mesafe, beni duygusal bir bağlantı kurabilmekten de uzak kılmıştı. O gün, yirmili yaşlarımın başında, babamın ağzından hep uzak hikayelerini dinlediğim tuhaf bir diyarda, Van’daydım. İzmir’de doğmuş, Ankara’da büyümüş, şehir çocukluğu konusunda hakkını vermiş bir şehir çocuğuydum. Herhangi bir meyve ağacını bir diğerinden ayırt edebilecek bilgiye sahip değildim mesela. Fakat hakkını da teslim edeyim; bahçelerde, sokaklarda kan ter içinde oyunlar oynayabilmiş, apartman bahçesindeki renkli çiçeklerin taç yapraklarını kopart
Devamı