Geçici hevesler ile körleşen insanlar, en büyük kötülüğü, yeniden görebilmek için başka insanların mutlu dünyalar gördükleri gözlerini onlardan çalarak yapıyorlar! Bu yüzden çalıntı bir güzelliği taşıyan yüzde mana göremiyoruz. O, hırsız! Ve bu yüzden bazısına 'değişmişsin' diyoruz! O, hırsıza rastlamış bir aşık! Hırsız ganimeti ile mutlu, aşık ise artık kör! İkisi de zararsız bundan böyle... Lakin aşık, aşktan geçip de kendine geldiğinde çalınan dünyasına kavuşmak isteyecek yeniden, karşı konulmaz bir kuvvetle! Bu isteğini dizginleyemeyecek! 1 yıl ya da 1 asır sonra ama nihayetinde vakti gelecek... İşte bu hikayedeki en tehlikeli kişi O; gözlerini geri almaya niyetlenen aşık eskisi! Gözlerini alana kadar çevresindeki her şeyi ve herkesi yakıp yıkacak, ateşe atacak ve bunu hiiiç umursamayacak! Bunun için de kimse O'nu suçlayamayacak. Çünkü gözle ruh kardeştir. Çünkü gözleri yitik, ruhu kayıp bir insan acı doludur! Acı çeken bir vakit mutlaka acı...
ibiş, evet
YanıtlaSilibiş, cidden eğlenceli :)
aynada söyledim, dudak, haklısın :)
hayırdır desem buna da sinir yapmazsın umarım
YanıtlaSil@Murshill: :) tepe tepe kullanın.
YanıtlaSil@rögar: hani odun vardır, hani bir de ıslak odun vardır, hani insan vardır, hani bir de arsız insan vardır. İşte o arsız insanları ıslak odunla dövmek isterken sadece "ibişler1 diyerek rahatladığımı fark ettim. Bu terapi seansımı sizlerle paylaştım ardından... İki tane sinir bozucu olay yaşadım da. Ona sinirliyim pek sevgili rögar. Hala düşününce karnım kımıl kımıl oluyor.