Pazar Günlerinin Şahı; Eylül Ayının ilk Pazarı!

Eylül ayı benim için yılın en keyifli ayıdır. İçimi yıldızlar, yaseminler, büyüklü küçüklü ağaçlar kaplar! Varoluşsal bir anlam yahut geçmişteki bir olaya bağlı olarak gelişen bir önemseme durumu değil. Sadece yazdan sonbahara geçişin ilk adımı Eylül'de atılır ya işte ben bu duyguyu çok severim! 

Bu yıl itibarı ile daha da net kavradım ki yaz mevsiminden sandığım kadar çok keyif almıyormuşum. Bir kere evde duramadığım için film izleyemiyor, sıcaktan doğru düzgün kitap okuyamıyorum. Dışarı çıksam nefes alamıyor, sıcaktan yürüyemiyor, denize bile doyamıyorum.  

"Ama tatiiilll" diyene de hadi ordan 5-10 gün için mi seveceğim yazı derim. 

İşte bu nedenle, benim için ayların şahı Eylül Ayının bu ilk Pazar günü bir çeşit kutlama ve kutsama töreni ile başladı.  Kendime en lezizinden bir beyaz peynir-domates-taze nane üçlemeli tost yaptım, yanında az zeytinyağlı yeşillik, anne reçeli, portakal suyu ve çay ile şahane gitti. Tabii benim bu kurguyu daha da çok sevebilmem için biraz süslemem gerekiyordu. Onu da aşağıda gördüğünüz şekilde yaptım:                                                                                                                                                              

Yani güne ve Eylül'e başlangıcım şahane, afiyetli ve mutlu-kutluydu!

(Ece Temelkuran'a göre "yani" kelimesi Orta Doğulu'lara özgü bir kelimeymiş. Muz Sesleri'nde bir yerde, karakterlerden biri böyle bir saptama yapıyordu ve bana enteresan gelmişti.) 


***


Ardından, artık evimin resmi kanalı olan BBC HD'ye göz atma vaktiydi. Yine büyük bir hevesle bir kısım deniz canlısını ve kuşları izledim. Özellikle yumurtalarını deniz atları ile benzer şekilde taşıyan erkek deniz ejderhası(sea dragon) ile şu videonun 36. saniyesinde göreceğiniz sinekkuşu (hummingbird) erkeğine hayran oldum! Şu sıralar "Yaşam" diye bir seri yayınlıyorlar, bunu bir Güney Pasifik ya da Dünya Gezegeni kadar beğenmesem de yine de ilgiye şayan! 


Bu arada, videodan: 1.05'deki çalıma bakar mısınız, bu hareketi dişisini etkileyebilmek için yapıyor ve inanılmaz bir enerji harcıyormuş, kıyamam! Hele hele 2.13'lerde başlayan dansa eşlik etmeyen dişi, kusura bakmasın ama hayvandır!!! Bu yalnız hummingbird'ümü de koynuma alır "sana kız mı yok ulan" diye telkin ederim. Üzülmesin o.   


Hayvan türlerinde neden hep erkekler, dişilere göre daha güzel ve havalı oluyorlar anlamıyorum. Belki yarın bir gün, insanlardan sonra yeni bir tür açığa çıkarsa onlara da insan ırkının erkekleri dişilerine göre daha güzel görünebilir. :) 


***


İşte bu ana kadar her şey çok güzeldi... Sonra ne oldu? 


Bir sinema kanalında 'Aşk Tesadüfleri Sever' filmine denk geldim. Filmin konusunu az çok biliyordum, tesadüflere dayalı bir aşk hikayesini anlattığını da ama bir şekilde sonundan hiç haberdar olmamışım bugüne kadar. Üstelik filmi de merak ediyordum, mutlu mutlu oturdum televizyonun karşısına, çayımı da hüpletiyorum bir yandan.


Ankara, Gazi Mahallesi, üniversite yıllarımda yaşadığım sokaklar, ailemin hala yaşadığı semt, Kuğulu Park, Manhattan, mutlu çocukluğum, yürüdüğüm yaprak hışırtılı yol falan derken ben bir başladım ağlamaya; arkadaş böyle bir ağlamak yok. Napıyorum belli değil. Burnum tıkandı. Kulaklar duymuyor! Helak oldum, can verdim, ağlarken 3 kilo zayıfladım. Hıçkıra hıçkıra artık içim çekildi. Durmak istiyorum, duramıyorum, bu arada lanet ediyorum "bizim karşımıza da şöyle seven bir adam çıkmadı" diye, sonra hafiften bir iç ses yankısı ile kendime gelir gibi oluyorum "kızım böyle adamlar sadece filmlerde olur; senarist de puştluk yapmış işte hem kadınlara hem erkeklere"; sonra baktım bu filmlerde olan çocuk filmde de gidiyor, bu sefer kızın kaderine ağlamaya başladım, "naledossuuuuun ulaaan" nidaları eşliğinde! 


Kısacası kendimi boğduuum, dehlizlere sürüklendiiiim, hala da çıkamıyorum, aferin bana!!! Sanırım 1 saati geçti hala dudaklarım büzüşük şekilde oturuyorum mutsuz mutsuz. Evet o sadece bir filmdi, evet gerçek değil, evet ama! Ya asabım bozuldu işte! 


Yahu ben niyetlendiğimde bile hiçbir günü şöyle şen şakrak, altmıııış yetmiiiiş sekseeeen geçiremeyecek miyim? Bir yerden illa kroşe mi yemek gerekiyor. Ben bu filmin sonunun bu kadar travmatik olduğunu bilseydim izler miydim! Bir Allahın kulu da bugüne kadar çıkıp demedi ki filmin sonu keder yumağı diye.


Hoyyy dağlar. Yazıktır. 

   

Gel Nneka bacım gel, beni ancak sen paklarsın şu halimle! Gamzelerine hayran! Burada da 4.33'ten sonrasına dikkat. Kendisine vurulma sebebidir o hareketler ve cümleler!  (Nneka'nın bu videosunu da ya ya ya şa şa şa blogunda görüp hayran kalmıştım. Tavsiye ederim, göz atabilirsiniz bloga da. Ben çok seviyorum.


http://yayayasasasa.blogspot.com/